SOCIAL MEDIA

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019

Μικρές Φωτιές Παντού







"Οι κανόνες υπάρχουν για έναν λόγο: αν  τους ακολουθείς, θα πετύχεις. Διαφορετικά, μπορεί να κάνεις τον κόσμο στάχτη."



 
Καλή Χρονιά! Τις κλασικές ευχές για υγεία και τα σχετικά θα τις έχεις ήδη ανταλλάξει, και παρ' όλο που είναι πολύ σημαντικές, εγώ θα σου ευχηθώ μία καλή αναγνωστική χρονιά, με ωραία βιβλία και αρκετό χρόνο για να τα απολαύσεις! Και αν είναι να μπει καλά η χρονιά, ας ξεκινήσει με ένα βιβλίο που δεν θα θέλεις να αφήσεις από τα χέρια σου.
 
Το ΜΙΚΡΕΣ ΦΩΤΙΕΣ ΠΑΝΤΟΥ κάνει ακριβώς αυτό που υπόσχεται ο τίτλος του: ανάβει μικρές φωτιές. Στον τρόπο σκέψης σου, στο πώς αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου, τα κίνητρά και τις πράξεις, όχι μόνο τα δικά σου, αλλά και των ανθρώπων γύρω σου.
 
Στο τακτοποιημένο προάστιο του Shaker Heights όπου τα πάντα υπακούουν σε κανόνες (από το χρώμα στις προσόψεις των σπιτιών και του ύψος του γκαζόν έως τη συμπεριφορά των καθώς πρέπει κατοίκων του), μία φωτιά ξεσπά στο σπίτι των Richardson, ενώ η Izzy, το μικρότερο παιδί της οικογένειας (και πιθανότητα η υπέυθυνη για τον εμπρισμό), αγνοείται. Το βιβλίο διηγείται τα γεγονότα που οδήγησαν στη φωτιά. Την άφιξη της αντισυμβατικής Mia και της κόρης της, Pearl στο Shaker Heights, τους δεσμούς που αναπτύσσουν με τα μέλη της οικογένειας Richardson, μία δίκη για την κηδεμονία ενός παιδιού που διχάζει την τοπική κοινωνία (κι εσένα μαζί).
 
Ο γρήγορος ρυθμός και οι μεγάλες εντάσεις δεν είναι χαρακτηριστικά της ιστορίας. Παρ' όλα αυτά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω και το άνοιγα έστω και για δύο σελίδες αν μου δινόταν η ευκαιρία. Τόση είναι η δύναμη των χαρακτήρων του και του τρόπου που το παρελθόν και τα μυστικά τους, ο μικρόκοσμος του καθενός επηρεάζει τις ζωές όλων. Η ιστορία του δε σε αφήνει να την αφήσεις. Ακόμη και όταν δεν το διαβάζεις, ακόμη και αφού το έχεις τελειώσει, θα μένει μαζί σου και θα σε κάνει να αναρωτιέσαι:
 
Πόσο καλά γνωρίζεις τους γύρω σου; Και εν τέλει πόσο καλά δικαιούσαι να τους γνωρίζεις; Μέχρι που φτάνει το δικαίωμά σου να κρατάς μυστικά, όταν αυτά αφορούν και κάποιον άλλο, ακόμη και αν το μόνο που θέλεις είναι να τον (σε;) προστατέψεις; Πόσο ανιδιοτελή είναι τα κίνητρά σου; Είσαι στ' αλήθεια τόσο καλός και συμπονετικός όσο πιστεύεις; Πόσο σίγουρος είσαι ότι υποστηρίζεις το σωστό και το δίκαιο και πόσο ταυτίζονται αυτά τα δύο;
 
Πέρα από την κοινωνική του διάσταση όμως, στο βιβλίο υπάρχει και ένα δεύτερο επίπεδο.
 
"Όταν είσαι γονιός, το παιδί σου δεν είναι απλά κάποιος άνθρωπος: είναι ένας τόπος, ένα είδος Νάρνια, ένας αχανής αιώνιος τόπος όπου συνυπάρχουν το παρόν που ζεις, το παρελθόν που θυμάσαι και το μέλλον που προσδοκάς. (...) Είναι ένας τόπος όπου μπορείς να καταφύγεις, αν ξέρεις πώς να φτάσεις σ' αυτόν. Και κάθε φορά που το αφήνεις, κάθε φορά που το παιδί σου βγαίνει απ' το οπτικό σου πεδίο, φοβάσαι μήπως δεν μπορέσεις ποτέ να επιστρέψεις σε τούτο τον τόπο."
Και στο επίπεδο αυτό η ιστορία αφορά τις μητέρες. Κάθε είδος μητέρας. Αυτή που γεννάει ένα παιδί και αυτή που δεν μπόρεσε κι ας το ήθελε με όλη την καρδιά της. Αυτή που δεν μπορούσε να του προσφέρει όλα όσα ήθελε και το άφησε για να βρει μια καλύτερη τύχη και αυτή που επέλεξε να μην το φέρει στον κόσμο.
 
Δεν ξέρω αν σε έχω πείσει να το προσθέσεις στη λίστα με τα βιβλία που θα ήθελες να διαβάσεις, δεν ξέρω αν βοηθάει αν σου πω ότι κέρδισε το βραβείο GOODREADS CHOICE για τη χρονιά 2017 στην κατηγορία Καλύτερης Μυθοπλασίας, η Reese Witherspoon πάντως (από τα πιο γνωστά βιβλιοσκουληκάκια του Holywood) το διάβασε, το αγάπησε και αγόρασε τα δικαιώματα για να το μεταφέρει στη μικρή οθόνη με την ίδια και την Kerry Washington στους πρωταγωνιστικούς ρόλους της Elena Richardson και της Mia Warren.
 
Τα γυρίσματα δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη. Προλαβαίνεις....
 
Κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
 

Βιβλιοκριτική: Incendiary

  "I am a shadow, I am a drop of ink. Vengeance in the night.  I'm a Robari." Όταν αυτές οι κομψές γαλλικές ομορφιές μου χτύπη...