SOCIAL MEDIA

Σάββατο 17 Μαρτίου 2018

Η γιαγιά μου σας χαιρετά και ζητάει συγγνώμη





"Όλα τα 7χρονα παιδιά αξίζει να έχουν σούπερ ήρωες... Και όποιος δε συμφωνεί, είναι στην πραγματικότητα εντελώς βλάκας."

  Αυτό πιστεύει η γιαγιά της Έλσας. Η γιαγιά είναι η καλύτερη φίλη της Έλσας. Στην πραγματικότητα, η γιαγιά είναι η μοναδική της φίλη. Μαζί ταξιδεύουν σε φανταστικές χώρες και μπλέκουν συνεχώς σε περιπέτειες, επειδή η γιαγιά είναι, όπως όλοι πιστεύουν, λιγάκι τρελή. Όταν η γιαγιά πεθαίνει, αφήνει στην Έλσα ένα "χάρτη" που θα την οδηγήσει σε ένα κυνήγι θησαυρού, τη μεγαλύτερη περιπέτεια απ' όλες.

Με φόντο μια πολυκατοικία κάπου στη Σουηδία και θίασο, τους ιδιόρρυθμους κατοίκους της, η μικρή πρωταγωνίστρια, με τη  συνδρομή των πιο παράξενων βοηθών, ακολουθεί τα ψίχουλα που άφησε πίσω η γιαγιά για να ανακαλύψει τη ζωή της μοναδικής αυτής γυναίκας,  τη μαγική χώρα που έπλασε και την αλήθεια για τους κατοίκους της και την ιστορία τους. 

Φαντασία, παραμυθένια πλάσματα, μαγικές περιπέτειες, παρεξηγημένοι χαρακτήρες και μια μικρούλα που λατρεύει τον Harry Potter και τους X Men... Τι άλλο να ζητήσει η μικρή μου νερντουλοκαρδιά; Στο σημείο αυτό θα ήθελα να απονέμω 50 πόντους στον Fredrik Backman για το εξαιρετικό χτίσιμο του χαρακτήρα της Έλσας, καθώς φρόντισε να την κάνει όχι μόνο κατ' όνομα  Gryffindor, αλλά να το επιβεβαιώνει και η ίδια με τη συμπεριφορά της σε κάθε σελίδα. 50 βαθμούς στον Fredrik Backman λοιπόν (ο οποίος ανήκει ξεκάθαρα στο Ravenclaw) για την προσοχή του στις λεπτομέρειες! 

Παρά το ανάλαφρο περιτύλιγμα όμως, το βιβλίο θίγει θέματα όπως η οικογένεια  (όπου και αν τη βρίσκει κανείς), η διαφορετικότητα και η αποδοχή της, η κατανόηση, η συγχώρεση και οι ιστορίες από τη Σχεδόν Ξυπνητή Χώρα κρύβουν συμβουλές για την Έλσα όταν η γιαγιά δε θα είναι πια μαζί της. 

Αν είσαι έστω και λίγο ονειροπαρμένος (όπως εγώ) και οι ιστορίες για χώρες μαγικές, δράκους, ιππότες, τέρατα, μυθικούς ήρωες, κατάρες και δυναμικές πριγκίπισσες κάνουν την καρδιά σου να χτυπάει λίγο πιο γρήγορα (όπως τη δική μου), τότε αυτό είναι το επόμενο βιβλίο που πρέπει να διαβάσεις!

Δες το και εδώ:
https://www.goodreads.com/review/show/2246402495





Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Πίσω από κλειστές πόρτες



Το Πίσω από Κλειστές Πόρτες είναι το είδος του βιβλίου που πραγματικά δεν σου αρέσει καθόλου (όχι επειδή σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα, αλλά επειδή είναι απλώς κακόοοο...), αλλά για κάποιο περίεργο και διεστραμένο λόγο συνεχίζεις να το διαβάζεις.

Μας μεταφέρει πίσω από τις πόρτες του τέλειου γάμου του Jack και της Grace. Για τους φίλους τους είναι το τέλειο ζευγάρι. Ζουν στο τέλειο σπίτι. Ο Jack είναι ο τέλειος άνδρας (όμορφος, γοητευτικός, καλλιεργημένος, υπερασπιστής των αδυνάτων, με λίγα λόγια ο τέλειος gentleman). Μαζί είναι οι τέλειοι οικοδεσπότες στα τέλεια δείπνα που διοργανώνουν. Αυτό που οι φίλοι τους δεν γνωρίζουν είναι πως πίσω από όλη αυτή την τελειότητα ο Jack είναι ένας σκληρός σαδιστής, που "φτιάχνεται" από τον φόβο που προκαλεί στους άλλους. Έστεισε την τέλεια παγίδα για την Grace, που ήταν τέλεια (και τελείως εδώ που τα λέμε) αφελής και τώρα είναι το τέλειο θύμα στο τέλεια οργανωμένο σχέδιό του. 

Έχεις αρχίσει να μετράς τα τέλειος και τέλεια; Να σου πω την αλήθεια, μπήκα κι εγώ στον πειρασμό όσο διάβαζα, αλλά δεν το κάνω ποτέ αυτό. (Παρ' όλα αυτά, μου αρέσουν τα στατιστικά, γι' αυτό αν τα μέτρησες ή βρήκες το νούμερο σε κάποιο άλλο review, μπορείς να με ενημερώσεις με ένα σχόλιο και σ' ευχαριστώ πολύ).

Αυτό είναι το πρώτο μου πρόβλημα με αυτό το βιβλίο. Το κακό γράψιμο που θυμίζει Φώσκολο. Συνεχείς, αχρείαστες επεξηγήσεις. B. A. Paris γλυκιά μου, μην υποβιβάζεις άλλο τη νοημοσύνη μας, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η θέα της μαύρης σακούλας προκαλέι τόση στεναχώρια στη Grace. Μας το είπες πριν 5 σελίδες! Και αν ακούσω τη λέξη τέλειος άλλη μια φορά... 

 Η αφήγηση είναι χωρισμένη στα 2 (παρόν και παρελθόν), πράγμα που συνήθως βοηθάει στη δημιουργία του σασπένς. Αυτό που δεν βοηθάει το βιβλίο γενικά είναι η έλειψη σύνδεσης με την πραγματικότητα στο πώς εξελίσσονται τα γεγονότα. Πράγματα συμβαίνουν απλώς για να εξυπηρετήσουν την πλοκή, χωρίς αληθοφάνεια ή βάση στις προσωπικότητες των χαρακτήρων. 

Και αν νομίζεις ότι τουλάχιστον οι χαρακτήρες σώζουν την κατάσταση, θα απογοητευτείς λιγάκι... Ακόμη και αν ο Jack είναι αρκετά πιστευτός ως προς αυτό που είναι (απολύτως σατανικός επειδή -σωστά το μάντεψες!- μεγάλωσε σε μία οικογένεια όπου η βία και η κακοποίηση ήταν καθημερινο φαινόμενο), έρχεται ο χαρακτήρας της Grace να τα ισοπεδώσει όλα. Η Grace υποτίθεται πως είναι μία νέα, μοντέρνα και δυναμική γυναίκα που αγαπά 2 πράγματα: τη δουλειά της και τη Milly, την αδερφή της η οποία πάσχει από σύνδρομο Down και την οποία οι γονείς τους ποτέ δε θέλησαν και ποτέ δεν αγάπησαν. Ερωτεύεται κεραυνοβόλα και παράφορα τον πρωταγωνιστή μας επειδή είναι ο τέλειος (είχα λίγη ώρα να το χρησιμοποιήσω ε;) gentleman. Αυτός με τη σειρά του θέλει να την παντρευτεί αμέσως (συναγερμός Νο 1) και να πάρουν και την αδερφή της να ζήσει μαζί τους. Φυσικά η Grace πρέπει να αφήσει τη δουλειά της (συναγερμός Νο 2), αλλά όλα καλά. Ο Jack κερδίζει αρκετά και για τους τρεις... Της χτίζει ένα σπίτι που δεν επιτρέπεται να δει πριν τον γάμο (συναγερμός Νο 3) και σιγά σιγά την αποξενώνει από τους φίλους και τους συγγενείς της... Παρ' όλα αυτά το κορίτσι μας τον παντρέυεται! Από εδώ και έπειτα, ο Jack αποκαλύπτει τον πραγματικό του εαυτό και σελίδα παρά σελίδα η Grace εκπλήσσεται από κάθε επίδειξη της κακίας του...

Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι λιγάκι στερεότυπα Αμερικανών που ζουν στα προάστια και η Esther, ο μόνος χαρακτήρας με προοπτικές να σώσει την κατάσταση μένει αναξιοποίητος.

Δε θα σου πω να μην το διαβάσεις. Σπανίως το κάνω. Δε θα σου πω όμως και να το διαβάσεις. Και κάπου εδώ, δε θα ξαναμιλήσω άλλο γι' αυτό το βιβλίο...

Δες το και εδώ:
https://www.goodreads.com/review/show/2087118205
















Βιβλιοκριτική: Incendiary

  "I am a shadow, I am a drop of ink. Vengeance in the night.  I'm a Robari." Όταν αυτές οι κομψές γαλλικές ομορφιές μου χτύπη...